Begin maart 2012 met de auto richting Berlijn vertrokken. Zoveel leuke en interessante verhalen over gehoord…, daar zal dan wel iets van moeten kloppen, denk je dan. Het nuttige met het aangename kunnen verenigen door ook de expositie van Gerhard Richter, te gaan bezoeken.
Wanneer ik in Nederland een horeca gelegenheid of winkel binnenstap bekruipt me geregeld een gevoel van; ik ben hier niet welkom of ze zien me niet staan, laat staan zitten! De winkel staat zo vol met handel dat ik niet op mijn eigen manier kan staan of gaan: ik kan me er niet bewegen. De jongedame die het eerste echte klantcontact belichaamd vraagt me, overigens zonder me een blik waard te achten, wat zij kan doen voor me? Alsof in een piripiri-kippen-restaurant mijn schoenzolen wil laten lappen. Toegegeven in ben sensitief, maar ik ben ook een consument die graag geld uitgeeft daar waar hij zich lekker voelt. Inmiddels, een van de pluspunten van ouder worden, heb ik ook geleerd om mijn onderbuikgevoel te laten volgen door een snelle rationele (kan dat anders?) analyse en een goed gesprek met betrokkenen. Daarna vel ik mijn oordeel.
In Berlijn kon ik de fase van analyseren eigenlijk direct overslaan: het voelt daar overwegend goed. In onze wijk Prenzlauer Berg kom je bijvoorbeeld vele prachtige rijwielzaken tegen: Fahrradlaeden Berlin.de. Mooi ruim opgezet met of een breed en aantrekkelijk assortiment of ongelooflijk de diepte zoals met de fixies. Zonder uitzondering allemaal open tot 21.00 uur, de werkplaats is gezellig doch efficiënt ingericht en ook voor de bezoeker gewoon nog toegankelijk. Lekker rondneuzen is geen enkel probleem en voor vragen in mijn duidelijk niet moerstaal Duits is alle tijd en aandacht.
Op straat een levendige handel in hapjes, goede doelen en versierselen. Altijd met een korte uitleg over herkomst en bestemming. Als vanzelf ontstaat daar een leuke sfeer. Niet voor de toeristen bedacht, misschien wel helemaal niet voor de toeristen maar gewoon omdat je daar woont en werkt, kun je er ook het beste van maken door in ieder geval aardig voor elkaar te zijn.
Prijzen, ja daar komt ie, in de restaurants zijn ze op een voor mij te begrijpen en dus meer dan acceptabel niveau. Gastvrijheid is aan te leren maar ook voor een groot deel sociaal en/of cultureel bepaald. Maar in Berlijn lijken afkomst en positionering van je bedrijf los te staan van het streven om gewoon goed met je klanten en bezoekers om te gaan.
Binnenkort weer terug naar Berlijn om de andere kant te ontdekken, en daarmee bedoel ik niet Oost!